दिव्यांग मुलगी झाली म्हणून बापाने नाकारली मात्र आईने जिद्दीनं सांभाळली, मयुरीची प्रेरणादायी कहाणी
1088 views
पुणे चे व्हिडिओ सबस्क्राईब करामावळ तालुक्यातील लोणावळा येथील मयुरी बोत्रे ही जन्मताच हाताने दिव्यांग, तिची उंची अवघी ३६ इंच. तिचा जन्म ज्यावेळी झाला त्यावेळी तिच्या सख्ख्या वडिलांनी तिचा स्वीकार करण्यास नकार दिला अन् आईसमोर जणू संकटाचा डोंगरच उभा राहिला. मात्र न डगमगता आई मुलीसाठी खंबीरपणे उभी राहिली.मुलीला वाढवण्यासाठी तिला सासरच्यांनी खर्च दिला नाही. मग आईनं भावांसोबत राहण्याचा निर्णय घेतला. मयुरीला सांभाळण्याची संपूर्ण जबाबदारी आईवर आली. मयुरीचे मामा तिच्या पाठीशी खंबीरपणे उभे राहिले अन् आजयागायत त्यांनी मयुरीला अंतर दिलं नाही.लोकांचे धुणे भांडी करून मयुरीची आई तिला सांभाळू लागली. मयुरीला समाजाची जाणीव व्हावी, आपली कामे आपण कशी करू शकतो यासाठी आईने वयाच्या ६ वर्षांपासून तिला हॉस्टेलमध्ये ठेवले.तिने स्वतः बारावीपर्यंत शिक्षण घेतले. त्यानंतर विविध कोर्स केले. मतीमंद मुलांना शिकवण्याचा कोर्स केला. मशीन काम शिकली, मसाला मेकिंग सारखे कोर्स केले. तिची उंची आणि अपंगत्वावर रस्त्याने जाता येताना नागरिक तिच्याकडे बघायचे, तिच्यावर हसायचे, मात्र या गोष्टीकडे तिने दुर्लक्ष करण्याचे तिनं ठरवले. आपण गेल्यानंतर मुलीचं काय होईल ही चिंता मयुरीच्या आईला सतावते मात्र मुलीला स्वावलंबी केल्यानं ती स्वतः खंबीरपणे आयुष्य जगेल हा विश्वास वाटतो.आपण अपंग असून इतरांना कशी मदत करता येईल हीच भावना मनाशी बाळगून मयुरी हिने एक संस्था स्थापन केली. त्या संस्थेमार्फत ती अपंग मुलांच्या भवितव्यासाठी त्यांना रोजगार उपलब्ध करून देण्यासाठी काम करत आहे. त्यामुळे परिस्थितीशी लढायला शिका, अशी अपेक्षा तिने समाजात असणाऱ्या असंख्य मुलामुलींकडून व्यक्त केली आहे.समाजात असणाऱ्या अशा अनेक अपंग मुले मुली आहेत. जे आज आपल्या अपंगत्वामुळे खचून गेले आहेत. मात्र या सर्वांना मयुरीने केलेली परिस्थितीवर मात ही नक्कीच सर्वाँना प्रेरणा देणारी अशीच आहे. तिच्या या कार्याला सलाम करावा तेवढा थोडाच आहे.